GİRİŞ

Hallesia’ya peşimden gelmemesini söyledim ama beni dinlemedi ve beni hala takip ediyor. Gittiğim yerleri, görüştüğüm kişileri öğrenmesini istemiyorum. Yolda hızlıca yürüyorum. Yanlarından geçtiğim yüzlerce insanın boş bakışlarının ardında saklanan duygularını görebiliyorum. Hepsi bilinçaltımda beni ele geçirmek isteyen anomalilerden ibaret. Hallesia da yolda gördüğüm insanlardan çok farklı sayılmaz. Kırmızı şapkasıyla örttüğü sarı saçlarına takılı olan turkuaz kurdeleden ve siyah deri ceketinin sağ kolunda olan buruşukluğundan ne kadar sabırsız ve çocuk ruhlu olduğunu anlamak zor değil. Ama onun da benim gibi farklı bir özelliği mevcut: Aşırı derecede merak ... Muhtemelen insanlarla konuşurken cümlenin sonunu getirmeyi sabredemediğinden sol eliyle sağ kolunu sıkıyor ve bu da deri ceketinin kolunun buruşmasına sebep oluyor. Sürekli peşimde ve beni öğrenmek istiyor. İnsanlarla iletişim kurmaktan nefret ettiğim için bana ulaşmasını asla istememiştim fakat son derece meraklı ve ben onun için çözülmeyi bekleyen bir bulmaca gibiyim. Bu da onun için her şeyi daha zevkli hale getiriyor. Benim içinse her şeyi zorlaştırıyor.

İnsanların sınırlarını görmek benim için çok karmaşık bir uğraş olmadı hiçbir zaman. Hallesia normalde epey çekingen bir karaktere sahip ama benim, onu kendisinden daha iyi tanıdığıma o kadar emin ki bazen farklı olduğu konusundaki şüphelerimi yok etmeye yetecek kadar saplantılı olduğunu farkediyorum. Sanırım insanların sınırlarını görme olayını tekrardan gözden geçirmem gerekiyor.

Bana ulaşmasını engellemem gerektiğinin farkındasın ama bana neden engel olduğunu anlamıyorum. Beni bilen tek kişinin sen olman gerektiğini ikimizin de bildiğini sanıyordum. Asla sosyopat biriyle iletişime geçmemi istemediğini biliyordum ama bana engel olmadığının sebebini cidden merak ediyorum. Söylesene neden bana ulaşmasını engellemek istemiyorsun Deena?